|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ارمیا)
هفتاد سال اسارت
كلامي كه در سال چهارم يَهوياقيم بن يوشيّا، پادشاه يهودا كه سال اول نَبوكدرصّر پادشاه بابل بود بر ارميا درباره تمامي قوم يهودا نازل شد. 2 و ارمياي نبي تمامي قوم يهودا و جميع سكنه اورشليم را به آن خطاب كرده، گفت: 3 «از سال سيزدهم يوشيّا ابن آمون پادشاه يهودا تا امروز كه بيست و سه سال باشد، كلام خداوند بر من نازل مي‌شد و من به شما سخن مي‌گفتم و صبح زود برخاسته، تَكَلّم مي‌نمودم امّاشما گوش نمي‌داديد. 4 و خداوند جميع بندگان خود انبيا را نزد شما فرستاد و صبح زود برخاسته، ايشان را ارسال نمود اما نشنيديد و گوش خود را فرا نگرفتيد تا استماع نماييد. 5 و گفتند: هر يك از شما از راه بد خود و اعمال شرير خويش بازگشت نماييد و در زميني كه خداوند به شما و به پدران شما از ازل تا به ابد بخشيده است ساكن باشيد. 6 و از عقب خدايان غير نرويد و آنها را عبادت و سجده منماييد و به اعمال دستهاي خود غضب مرا به هيجان مياوريد مبادا بر شما بلا برسانم.» 7 امّا خداوند مي‌گويد: «مرا اطاعت ننموديد بلكه خشم مرا به اعمال دستهاي خويش براي بلاي خود به هيجان آورديد.»
8 بنابراين يهوه صبايوت چنين مي‌گويد: «چونكه كلام مرا نشنيديد، 9 خداوند مي‌گويد: اينك من فرستاده، تمامي قبايل شمال را با بنده خود نبوكدرصّر پادشاه بابل گرفته، ايشان را بر اين زمين و بر ساكنانش و بر همه امّت‌هايي كه به اطراف آن مي‌باشند خواهم آورد و آنها را بالكل هلاك كرده، دهشت و مسخره و خرابي ابدي خواهم ساخت. 10 و از ميان ايشان آواز شادماني و آواز خوشي و صداي داماد و صداي عروس و صداي آسيا و روشنايي چراغ را نابود خواهم گردانيد. 11 و تمامي اين زمين خراب و ويران خواهد شد و اين قومها هفتاد سال پادشاه بابل را بندگي خواهند نمود.» 12 و خداوند مي‌گويد كه «بعد از انقضاي هفتاد سال من بر پادشاه بابل و بر آن امّت و بر زمين كلدانيان عقوبت گناه ايشان را خواهم رسانيد و آن را به خرابي ابدي مبدّل خواهم ساخت. 13 و بر اين زمين تمامي سخنان خود را كه به ضدّ آن گفته‌ام يعني هر چه در اين كتاب مكتوب است كه ارميا آن را درباره جميع امّت‌ها نبوّت كرده است خواهم آورد. 14 زيرا كه امّت‌هاي بسيار و پادشاهان عظيم ايشان را بنده خود خواهند ساخت و ايشان را موافق افعال ايشان و موافق اعمال دستهاي ايشان مكافات خواهم رسانيد.»
سه غضب خدا
15 زانرو كه يهوه خداي اسرائيل به من چنين گفت كه «كاسه شراب اين غضب را از دست من بگير و آن را به جميع امّت‌هايي كه تو را نزد آنها مي‌فرستم بنوشان. 16 تا بياشامند و به سبب شمشيري كه من در ميان ايشان مي‌فرستم نوان شوند و ديوانه گردند.»
17 پس كاسه را از دست خداوند گرفتم و به جميع امّت‌هايي كه خداوند مرا نزد آنها فرستاد نوشانيدم. 18 يعني به اورشليم و شهرهاي يهودا و پادشاهانش و سرورانش تا آنها را خرابي و دهشت و سخريّه و لعنت چنانكه امروز شده است گردانم. 19 و به فرعون پادشاه مصر و بندگانش و سرورانش و تمامي قومش. 20 و به جميع امّت‌هاي مختلف و به جميع پادشاهان زمين عُوص و به همه پادشاهان زمين فلسطينيان يعني اَشقَلُون و غَزَّه و عَقرون و بقيّه اَشدود. 21 و به اَدوم و موآب و بني‌عَمّون. 22 و به جميع پادشاهان صُور و همه پادشاهان صِيدُون و به پادشاهان جزايري كه به آن طرف دريا مي‌باشند. 23 و به دَدان و تيما و بُوز و به همگاني كه گوشه‌هاي موي خود را مي‌تراشند. 24 و به همه پادشاهان عرب و به جميع پادشاهان امّت‌هاي‌مختلف كه در بيابان ساكنند. 25 و به جميع پادشاهان زِمْري و همه پادشاهان عيلام و همه پادشاهان مادي. 26 و به جميع پادشاهان شمال خواه قريب و خواه بعيد هر يك با مجاور خود و به تمامي ممالك جهان كه بر روي زمينند. و پادشاه شِيشَك بعد از ايشان خواهد آشاميد.
27 و به ايشان بگو: يهوه صبايوت خداي اسرائيل چنين مي‌فرمايد: «بنوشيد و مست شويد و قي كنيد تا از شمشيري كه من در ميان شما مي‌فرستم بيفتيد و برنخيزيد. 28 و اگر از گرفتن كاسه از دست تو و نوشيدنش ابا نمايند آنگاه به ايشان بگو: يهوه صبايوت چنين مي‌گويد: البته خواهيد نوشيد. 29 زيرا اينك من به رسانيدن بلا بر اين شهري كه به اسم من مسمّي است شروع خواهم نمود و آيا شما بالكلّ بي‌عقوبت خواهيد ماند؟ بي‌عقوبت نخواهيد ماند زيرا يهوه صبايوت مي‌گويد كه من شمشيري بر جميع ساكنان جهان مأمور مي‌كنم. 30 پس تو به تمامي اين سخنان بر ايشان نبوّت كرده، به ايشان بگو: خداوند از اعلي علّيّين غرّش مي‌نمايد و از مكان قدس خويش آواز خود را مي‌دهد و به ضدّ مرتع خويش به شدّت غرّش مي‌نمايد و مثل آناني كه انگور را مي‌افشرند، بر تمامي ساكنان جهان نعره مي‌زند، 31 و صدا به كرانهاي زمين خواهد رسيد زيرا خداوند را با امّت‌ها دعوي است و او بر هر ذي‌جسد داوري خواهد نمود و شريران را به شمشير تسليم خواهد كرد.» قول خداوند اين است.
32 يهوه صبايوت چنين گفت: «اينك بلا از امّت به امّت سرايت مي‌كند و باد شديد عظيمي از كرانهاي زمين برانگيخته خواهد شد.» 33 و در آن روز كشتگان خداوند از كران زمين تا كران‌ديگرش خواهند بود. براي ايشان ماتم نخواهند گرفت و ايشان را جمع نخواهند كرد و دفن نخواهند نمود بلكه بر روي زمين سرگين خواهند بود. 34 اي شبانان ولوله نماييد و فرياد برآوريد. و اي رؤساي گله بغلطيد زيرا كه ايّام كشته شدن شما رسيده است و من شما را پراكنده خواهم ساخت و مثل ظرف مرغوب خواهيد افتاد. 35 و ملجا براي شبانان و مفّر براي رؤساي گله نخواهد بود. 36 هين فرياد شبانان و نعره رؤساي گله! زيرا خداوند مرتعهاي ايشان را ويران ساخته است. 37 و مرتعهاي سلامتي به سبب حدّت خشم خداوند خراب شده است. 38 مثل شير بيشه خود را ترك كرده است زيرا كه زمين ايشان به سبب خشم هلاك‌كننده و به سبب حدّت غضبش ويران شده است.
ترجمه تفسيری
هفتاد سال اسارت
در سال چهارم سلطنت يهوياقيم (پسر يوشيا)، پادشاه يهودا، پيغامي براي تمام مردم يهودا، از جانب خدا بر من نازل شد. در اين سال بود كه نبوكدنصر، پادشاه بابل، به سلطنت رسيد.
2و3 به تمام مردم يهودا و اهالي اورشليم چنين گفتم: «از سال سيزدهم سلطنت يوشيا (پسر آمون)، پادشاه يهودا، تابحال كه بيست و سه سال مي‌گذرد، كلام خداوند بر من نازل شده است؛ من نيز با كمال وفاداري آنها را به شما اعلام كرده‌ام، ولي شما گوش نداده‌ايد. 4 خداوند همواره انبياي خود را نزد شما فرستاده است، ولي شما توجهي نكرده‌ايد و نخواسته‌ايد گوش بدهيد. 5 آنها به شما مي‌گفتند كه از راه‌هاي بد و از كارهاي شرم‌آورتان دست بكشيد تاخداوند اجازه دهد در اين سرزميني كه براي هميشه به شما و به اجدادتان داده است، زندگي كنيد. 6 آنها از شما مي‌خواستند كه بدنبال بت‌پرستي نرويد و با اين كارها، خشم خداوند را شعله‌ور نسازيد، مبادا شما را مجازات كند؛ 7 ولي شما گوش نداديد و به كارهاي شرم‌آورتان ادامه داديد و به آتش خشم خداوند دامن زديد تا بر شما بلا نازل نمايد.
8و9 «حال، خداوند قادر متعال مي‌فرمايد: «چون از من اطاعت ننموديد، من نيز تمام اقوام شمال را به رهبري نبوكدنصر، پادشاه بابل، كه او را براي اين كار برگزيده‌ام، گرد خواهم آورد تا بر اين سرزمين و بر ساكنانش و نيز بر اقوام مجاور شما هجوم بياورند و شما را بكلي نابود كنند، طوري كه براي هميشه انگشت‌نما و رسوا شويد! 10 خوشي و شادي و جشن‌هاي عروسي را از شما دور خواهم ساخت؛ نه گندمي در آسيابها باقي خواهد ماند و نه روغني براي روشن كردن چراغ خانه! 11 سراسر اين سرزمين، به ويرانه‌اي متروك تبديل خواهد شد؛ و شما و اقوام مجاور شما، براي مدت هفتاد سال، پادشاه بابل را بندگي و خدمت خواهيد كرد.
12 «پس از پايان اين هفتاد سال، پادشاه بابـل و قـوم او را بخاطر گناهانشان مجازات خواهم نمود و سرزمين ايشان را به ويرانه‌اي ابدي تبديل خواهم كرد، 13 و تمام بلاهايي را كه توسط ارميا بر ضد اقوام گفته بودم بر سر بابلي‌ها خواهم آورد؛ بلي، تمام بلاهايي كه در اين كتاب نوشته شده است. 14 همانطور كه ايشان قوم مرا اسير كردند، اقوام مختلف و پادشاهان بزرگ نيز آنها را به اسارت خواهند برد، و من مطابق كارها و رفتارشان، مجازاتشـان خواهم كرد.»
مكافات اقوام و ملل
15 آنگاه خداوند، خداي اسرائيل به من فرمود: «اين جام شراب را كه از خشم و غضب من لبريز شده‌است، بگير و به تمام قومهايي كه تو را نزد آنها مي‌فرستم بنوشان 16 تا همه از آن نوشيده، گيج شوند. ايشان در اثر جنگي كه من عليه آنها برپا مي‌كنم ديوانه خواهند گرديد.»
17 پس جام خشم و غضب را از خداوند گرفتم و به تمام اقوامي كه خداوند مرا نزد آنها فرستاد، نوشانيدم. 18 به اورشليم و شهرهاي يهودا رفتم و پادشاهان و بزرگانشان از آن جام نوشيدند؛ براي همين، از آن روز تابحال اين شهرها ويران، مورد تمسخر، منفور و ملعون هستند. 19و20 به مصر رفتم. پادشاه مصر و درباريان او، بزرگان و قوم او و بيگانگان مقيم مصر از آن جام نوشيدند. پادشاهان سرزمين عوص و پادشاهان شهرهاي فلسطين هم از آن نوشيدند، يعني شهرهاي اشقلون، غزه، عقرون و باقي مانده شهر اشدود. 21 به سراغ قومهاي ادوم، موآب و عمون هم رفتم. 22 تمام پادشاهان صور و صيدون، و پادشاهان سرزمين‌هاي درياي مديترانه، 23 ددان، تيما، بوز و كساني كه گوشه‌هاي موي خود را مي‌تراشند، 24 تمام پادشاهان عرب، قبايل چادرنشين بيابانها، 25 پادشاهان زمري، عيلام و ماد، 26 تمام پادشاهان سرزمين‌هاي دور و نزديك شمال و همه ممالك جهان يكي پس ازديگري ازآن جام نوشيدند و سرانجام خود پادشاه بابل هم از آن جام غضب الهي نوشيد.
27 سپس خداوند فرمود: «به ايشان بگو: "از اين جام غضب من بنوشيد تا مست شويد و قي كنيد، به زمين بيفتيد و ديگر برنخيزيد، زيرا شما را به مصيبت و جنگ گرفتار خواهم نمود." 28 و اگر نخواهند جام را بگيرند و بنوشند، به ايشان بگو: "شما را مجبور به اين كار خواهم كرد! 29 من مجازات را از قوم خود شروع كرده‌ام؛ پس آيا فكر مي‌كنيد شما بي‌مجازات خواهيد ماند؟ يقين بدانيد كه مجازات خواهيد شد. من بر تمام مردم روي زمين، بلاي شمشير و جنگ خواهم فرستاد."»
30 «پس عليه آنها پيشگويي كن و به ايشان بگو كه خداوند از جايگاه مقدس خود در آسمان بر قومش و تمام ساكنان جهان بانگ برمي‌آورد؛ بانگ او مانندفرياد انگورچيناني است كه انگور را زير پا له مي‌كنند. 31 فرياد داوري خداوند به دورترين نقاط دنيا مي‌رسد، چون او عليه تمام قومهاي جهان اقامه دعوي مي‌كند. او هر انساني را محاكمه خواهد كرد و تمام بدكاران را به مرگ تسليم خواهد نمود.»
32 خداوند قادر متعال مي‌فرمايد: «بلا و مكافات مانند گردبادي عظيم، قومها را يكي پس از ديگري درهم خواهد كوبيد و به همه كرانهاي زمين خواهد رسيد. 33 در آن روز جنازه كساني كه خداوند كشته است، سراسر زمين را پر خواهد ساخت؛ كسي براي آنها عزاداري نخواهد كرد؛ جنازه‌هايشان را نيز جمع‌آوري و دفن نخواهند نمود بلكه مانند فضله بر روي زمين باقي خواهد ماند.»
34 اي رهبران و اي شبانان قومها، گريه كنيد و فرياد برآوريد و در خاك بغلطيد، چون زمان آوارگي و هلاكتتان فرا رسيده است؛ مثل ظروف مرغوب، خواهيد افتاد و خرد خواهيد شد؛ 35 راه فرار و پناهگاهي نيز برايتان وجود نخواهد داشت. 36و37 مأيوس و وحشتزده فرياد برخواهيد آورد، چون خداوند چراگاه‌هاي شما را خراب كرده و مملكت شما را كه در آرامش بود، ويران نموده است. 38 خداوند شما را ترك كرده، همانند شيري كه لانه خود را ترك مي‌گويد؛ در اثر خشم شديد او، سرزمينتان در جنگها، ويران و با خاك يكسان شده است.
راهنما
باب 25 . پيشگويي اسارت هفتاد ساله
اين نبوت در روزهاي نخستين حكومت يهوياكين در حدود سال 604 ق.م. پيشگويي شد. نكتة قابل توجه اين است كه مدت حكومت بابل دقيقاً ذكر شده است (آيات 11 الي 14؛ 10:29، دوم تواريخ 21:36؛ عزرا 1:1؛ دانيال 2:9؛ زكريا 5:7). اين پيشگويي از نبوت‌هاي شگفت آوري مي‌باشد كه ارمياء به هيچ طريق ديگري نمي‌توانست از آن باخبر شود، مگر آنكه مستقيماً با خداوند در ارتباط مي‌بود.
