ترجمه قدیمی گویا
|
بقيه وفادار
خداوند ميگويد: «واي بر شباناني كهگله مرتع مرا هلاك و پراكنده ميسازند.» 2 بنابراين، يهوه خداي اسرائيل درباره شباناني كه قوم مرا ميچرانند چنين ميگويد: «شما گله مرا پراكنده ساخته و راندهايد و به آنها توجه ننمودهايد. پس خداوند ميگويد اينك من عقوبت بدي اعمال شما را بر شما خواهم رسانيد. 3 و من بقيّه گله خويش را از همه زمينهايي كه ايشان را به آنها راندهام جمع خواهم كرد و ايشان را به آغلهاي ايشان باز خواهم آورد كه بارور و بسيار خواهند شد. 4 وبراي ايشان شباناني كه ايشان را بچرانند برپا خواهم نمود كه بار ديگر ترسان و مشوّش نخواهند شد و مفقود نخواهند گرديد.» قول خداوند اين است.
5 خداوند ميگويد: «اينك ايّامي ميآيد كه شاخهاي عادل براي داود برپا ميكنم و پادشاهي سلطنت نموده، به فطانت رفتار خواهد كرد و انصاف و عدالت را در زمين مُجرا خواهد داشت. 6 در ايّام وي يهودا نجات خواهد يافت و اسرائيل با امنّيت ساكن خواهد شد و اسمي كه به آن ناميده ميشود اين است: يهوه صدقينو (يهوه عدالت ما). 7 بنابراين خداوند ميگويد: اينك ايّامي ميآيد كه ديگر نخواهند گفت قسم به حيات يهوه كه بني اسرائيل را از زمين مصر برآورد. 8 بلكه قسم به حيات يهوه كه ذريّت خاندان اسرائيل را از زمين شمال و از همه زمينهايي كه ايشان را به آنها رانده بودم بيرون آورده، رهبرينموده است و در زمين خود ساكن خواهند شد.»
انبياي دروغين
9 به سبب انبيا دل من در اندرونم شكسته و همه استخوانهايم مسترخي شده است، مثل شخص مست و مانند مرد مغلوب شراب از جهت خداوند و از جهت كلام مقدّس او گرديدهام. 10 زيرا كه زمين پر از زناكاران است و به سبب لعنت زمين ماتم ميكند و مرتعهاي بيابان خشك شده است زيرا كه طريق ايشان بد و توانايي ايشان باطل است. 11 چونكه هم انبيا و هم كاهنان منافقاند و خداوند ميگويد: شرارت ايشان را هم در خانه خود يافتهام. 12 بنابراين طريق ايشان مثل جايهاي لغزنده در تاريكي غليظ براي ايشان خواهد بود كه ايشان رانده شده در آن خواهند افتاد. زيرا خداوند ميگويد كه «در سال عقوبت ايشان بلا بر ايشان عارض خواهم گردانيد. 13 و در انبياي سامره حماقتي ديدهام كه براي بعل نبوّت كرده، قوم من اسرائيل را گمراه گردانيدهاند. 14 و در انبياي اورشليم نيز چيز هولناك ديدم. مرتكب زنا شده، به دروغ سلوك مينمايند و دستهاي شريران را تقويت ميدهند مبادا هر يك از ايشان از شرارت خويش بازگشت نمايد. و جميع ايشان براي من مثل سدوم و ساكنان آن مانند عموره گرديدهاند.»
15 بنابراين يهوه صبايوت درباره آن انبيا چنين ميگويد: «اينك من به ايشان افسنتين خواهم خورانيد و آب تلخ به ايشان خواهم نوشانيد زيرا كه از انبياي اورشليم نفاق در تمامي زمين منتشر شده است.» 16 يهوه صبايوت چنين ميگويد: «به سخنان اين انبيايي كه براي شما نبوّت ميكنند گوش مدهيد زيرا شما را به بطالت تعليم ميدهند و رؤياي دل خود را بيان ميكنند و نه از دهان خداوند . 17 و به آناني كه مرا حقير ميشمارند پيوسته ميگويند: خداوند ميفرمايد كه براي شما سلامتي خواهد بود و به آناني كه به سركشي دل خود سلوك مينمايند ميگويند كه بلا به شما نخواهد رسيد. 18 زيرا كيست كه به مشورت خداوند واقف شده باشد تا ببيند و كلام او را بشنود و كيست كه به كلام او گوش فرا داشته، استماع نموده باشد. 19 اينك بادِ شديدِ غضبِ خداوند صادر شده و گردبادي دور ميزند و بر سر شريران فرود خواهد آمد. 20 غضب خداوند تا مقاصد دل او را بجا نياورد و به انجام نرساند برنخواهد گشت. در ايّام آخر اين را نيكو خواهيد فهميد. 21 من اين انبيا را نفرستادم ليكن دويدند. به ايشان سخن نگفتم اما ايشان نبوّت نمودند. 22 امّا اگر در مشورت من قايم ميماندند، كلام مرا به قوم من بيان ميكردند و ايشان را از راه بد و از اعمال شرير ايشان برميگردانيدند. 23 يهوه ميگويد: آيا من خداي نزديك هستم و خداي دور ني؟ 24 و خداوند ميگويد: آيا كسي خويشتن را در جاي مخفي پنهان تواند نمود كه من او را نبينم مگر من آسمان و زمين را مملّو نميسازم؟ كلام خداوند اين است. 25 سخنان انبيا را كه به اسم من كاذبانه نبوّت كردند شنيدم كه گفتند خواب ديدم خواب ديدم. 26 اين تا به كي در دل انبيايي كه كاذبانه نبوّت ميكنند خواهد بود كه انبياي فريب دل خودشان ميباشند، 27 كه به خوابهاي خويش كه هر كدام از ايشان به همسايه خود باز ميگويندخيال دارند كه اسم مرا از ياد قوم من ببرند، چنانكه پدران ايشان اسم مرا براي بعل فراموش كردند. 28 آن نبياي كه خواب ديده است خواب را بيان كند و آن كه كلام مرا دارد كلام مرا براستي بيان نمايد. خداوند ميگويد كاه را با گندم چه كار است؟»
ترجمه تفسيری
ترجمه تفسيری
اميد براي آينده قوم
خداوند ميفرمايد: «واي بر شما اي شبانان گله من و اي رهبران قوم من كه اينطور گوسفندان مرا پراكنده كرده و از بين بردهايد. 2 شما بجاي اينكه گله مرا بچرانيد و از آن مراقبت نماييد، آن را بحال خود رها كرده و از خود رانده و پراكندهشان ساختهايد. حال، براي بديهايي كه به گوسفندان من كردهايد، شما را مجازات ميكنم؛ 3 و من خود بقيه گلهام را از همه سرزمينهايي كه ايشان را به آنجا راندهام جمع خواهم كرد و به سرزمين خودشان باز خواهم آورد، و آنها صاحب فرزندان بسيار شده، تعدادشان زياد خواهد گرديد. 4 آنگاه شباناني براي آنها تعيين خواهم نمود كه از ايشان بخوبي مراقبت كنند؛ آنوقت ديگر از چيزي ترسان و هراسان نخواهند گشت و هيچيك گم نخواهند شد!
5و6 «اينك روزي فرا خواهد رسيد كه من شخص عادلي را از نسل داود به پادشاهي منصوب خواهم نمود؛ او پادشاهي خواهد بود كه با حكمت و عدالت حكومت كرده، در سراسر دنيا عدالت را اجرا خواهد نمود، و نام او «خداوند، عدالت ما» خواهد بود. در آن زمان، يهودا نجات خواهد يافت و اسرائيل در صلح و آرامش زندگي خواهد كرد.
7 «در آن ايام، مردم هنگام سوگند ياد كردن، ديگر نخواهند گفت: «قسم به خداي زنده كه بنياسرائيل را از مصر رهايي داد» 8 بلكه خواهند گفت: «قسم به خداي زنده كه قوم اسرائيل را از سرزمينهايي كه ايشان را به آنجا تبعيد كرده بود، به سرزمين خودشانبازگرداند.»
انبياي دروغين
9 بسبب انبياي دروغين و حيلهگر دلم شكسته و تنم لرزان است! مانند كسي كه مست شراب ميباشد، گيج و حيرانم، چون سرنوشت هولناكي در انتظار اين انبياء است. خداوند با كلام مقدس خود، حكم محكوميتشان را صادر كرده است. 10 اين سرزمين پر از اشخاص زناكار ميباشد؛ انبيايش شرورند و نيرويشان را در راه نادرست بكار ميبرند؛ بنابراين، زمين در اثر لعنت خدا خشك شده و چراگاهها نيز از بين رفتهاند. 11 خداوند ميفرمايد: «كاهنان هم مانند انبياء از من دور هستند؛ حتي در خانه من نيز شرارت ميورزند. 12 از اين رو، راهي كه ميروند تاريك و لغزنده خواهد بود و در آن لغزيده، خواهند افتاد؛ پس در زمان معين بر آنها بلا نازل خواهم كرد و مجازاتشان خواهم نمود.
13 «انبياي سامره بسيار شرور بودند؛ آنها از سوي بت بعل پيام ميآوردند و با اين كار، قوم من، اسرائيل را به گناه ميكشاندند؛ و من همه اينها را ميديدم. 14 ولي اينك انبياي اورشليم از آنها نيز شرورترند و كارهاي هولناكي مرتكب ميشوند، زنا ميكنند و نادرستي را دوست ميدارند، بجاي آنكه بدكاران را از راههاي گناهآلودشان برگردانند، ايشان را به انجام آنها تشويق و ترغيب ميكنند. اين افراد از مردم شهرهاي سدوم و عموره نيز فاسدترند.
15 «از اين رو، من به انبياي اورشليم خوراك تلخ خواهم خورانيد و زهر خواهم نوشانيد، چون ايشان باعث شدهاند كه خدانشناسي و گناه، در سراسر اين سرزمين رواج يابد. 16 بنابراين، به سخنان اين انبياي دروغگو كه به شما اميدهاي بيهوده ميدهند، گوش ندهيد، چون سخنان ايشان از طرف من نيست بلكه ساخته و پرداخته خودشان است! 17 پيوسته به آناني كه به من بياحترامي ميكنند، ميگويند: جاي نگراني نيست؛ همه چيز بخوبي پيش ميرود؛ و به آناني كه درپي هوسهاي خود هستند بدروغ ميگويند: «خداوند گفته است كه هيچ بلايي بر شما نازل نخواهدشد.»
18 ولي كداميك از اين انبياء آنقدر به خداوند نزديك است تا افكار او را بداند و كلام او را بشنود؟ كداميك از ايشان به سخنان او توجه كرده تا آن را درك نمايد؟ 19 اينك خداوند گردباد شديد غضب خود را ميفرستد تا زمين را از وجود اين اشخاص بدكار پاك سازد؛ 20 آتش خشم و غضب خداوند خاموش نخواهد شد تا زماني كه ايشان را به مجازاتشان برساند. در آينده اين را بخوبي درك خواهيد كرد!
21 خداوند ميفرمايد: «من اين انبياء را نفرستادم، ولي ادعا ميكنند كه از جانب من سخن ميگويند؛ هيچ پيغامي به ايشان ندادم، ولي ميگويند كه سخنان مرا بيان ميدارند. 22 اگر آنها از جانب من بودند ميتوانستند پيغام مرا به مردم اعلام نمايند و ايشان را از راههاي گناهآلودشان باز گردانند. 23 من خدايي نيستم كه فقط در يكجا باشم، بلكه درهمه جا حاضر هستم؛ 24 پس آيا كسي ميتواند خود را از نظر من پنهان سازد؟ مگر نميدانيد كه حضور من آسمان و زمين را فرا گرفته است؟
25 «من از سخنان اين انبياء مطلع هستم؛ مـيدانم كه به دروغ ادعا ميكنند كه من كلام خود را در خواب بر ايشان نازل كردهام! 26 تا به كي اين پيامآوران دروغين با حرفهاي ساختگيشان قوم مرا فريب خواهند داد؟ 27 آنها با بيان اين خوابهاي دروغين ميكوشند قومم را وادارند تا مرا فراموش كنند، درست همانطور كه پدرانشان مرا فراموش كردند و دنبال بت بعل رفتند. 28 بگذاريد اين انبياي دروغگو خواب و خيالهاي خودشان را بيان كنند و سخنگويان واقعي من نيز كلام مرا با امانت به گوش مردم برسانند، چون كاه و گندم بسادگي از يكديگر قابل تشخيص هستند! 29 كلام من مثل آتش ميسوزاند و مثل چكش خرد ميكند.
30و31 «بنابراين، من بر ضد اين انبيايي هستم كه سخنان يكديگر را از هم ميدزدند و آن را بعنوان كلام من اعلام ميدارند! 32 من بضد اين پيامآوران دروغين هستم كه با خوابهاي ساختگي و دروغهاي خود، قوم مرا به گمراهي ميكشانند؛ من هرگز چنينافرادي را نفرستاده و مأمور نكردهام؛ براي همين هيچ نفعي از آنها به اين قوم نخواهد رسيد.»
پيغام خداوند
33 «وقتي يكي از افراد قوم، يا يكي از انبياء يا كاهنان از تو بپرسند: «پيغام خداوند چيست؟» جواب بده: «پيغام؟ پيغام اينست كه خداوند شما را ترك خواهد نمود!» 34 و اگر كسي از قوم يا از انبيا يا از كاهنان درباره پيغام خداوند با تمسخر صحبت كند، او و خانوادهاش را مجازات خواهم نمود. 35 ميتوانيد از يكديگر اين سؤال را بكنيد: «خداوند چه جوابي داده است؟» و يا «خداوند چه گفته است؟» 36 ولي ديگر عبارت پيغام خداوند را به زبان نياوريد، چون هر يك از شما سخنان خود را بعنوان پيغام بيان ميكنيد و با اين كار، كلام خداوند قـادر متعال را تغيير ميدهيد. 37 ميتوانيد از نبي بپرسيد: «خداوند چه جوابي داده است؟» و يا «خداوند چه گفته است؟» 38 ولي اگر صحبت از پيغام خداوند بكنيد، در حاليكه من گفتهام آن را با بياحترامي بر زبان نياوريد، 39 آنگاه شما را مانند بار از دوش خود افكنده، شما را با شهري كه به شما و به پدرانتان داده بودم، از حضور خود دور خواهم انداخت، 40 و شما را به عار و رسوايي جاوداني دچار خواهم نمود كه هيچگاه فراموش نشود.»
راهنما
باب 23 . انبياي دروغين