|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب صفنیا)
آينده اورشليم
واي بر شهر فتنه انگيزِ نجسِ ظلم كننده!2 آواز را نمي‌شنود و تأديب را نمي‌پذيرد و بر خداوند توكّل نمي‌نمايد و بر خداي خود تقرّب نمي‌جويد. 3 سرورانش در اندرونش شيران غرّان و داورانش گرگان شب كه چيزي تا صبح باقي نمي‌گذارند. 4 انبيايش مغرور و خيانتكارند. كاهنانش قدس را نجس مي‌سازند و به شريعت مخالفت مي‌ورزيدند. 5 خداوند در اندرونش عادل است و بي‌انصافي نمي‌نمايد. هر بامداد حكم خود را روشن مي‌سازد و كوتاهي نمي‌كند، امّا مرد ظالم حيا را نمي‌داند. 6 امّت‌ها را منقطع ساخته‌ام كه برجهاي ايشان خراب شده است و كوچه‌هاي ايشان را چنان ويران كرده‌ام كه عبور كننده‌اي نباشد. شهرهاي ايشان چنان منهدم گرديده است كه نه انساني و نه ساكني باقي مانده است. 7 و گفتم: كاش كه از من مي‌ترسيدي و تأديب را مي‌پذيرفتي. تا آنكه مسكن او معدوم نمي‌شد، موافق هر آنچه بر او تعيين نموده بودم. لكن ايشان صبح زود برخاسته، اعمال خود را فاسد گردانيدند.
8 بنابراين خداوند مي‌گويد: براي من منتظر باشيد تا روزي كه به جهت غارت برخيزم زيرا كه قصد من اين است كه امّت‌ها را جمع نمايم و ممالك را فراهم آورم تا غضب خود و تمامي حدّت خشم خويش را بر ايشان بريزم زيرا كه تمامي جهان به آتش غيرت من سوخته خواهد شد. 9 زيرا كه در آن زمان، زبان پاك به امّت‌ها باز خواهم داد تا جميع ايشان اسم يهوه را بخوانند و به يك دل او را عبادت نمايند. 10 از ماوراي نهرهاي حَبَش پرستندگانم يعني دختر پراكندگانم هديه‌اي براي من خواهند آورد. 11 در آن روز از همه اعمالت كه به من عصيان ورزيده‌اي خجل نخواهي شد زيرا كه در آن زمان آناني را كه از تكبّر تو مسرورند، از ميانت دور خواهم كرد و بار ديگر در كوه مقدّس من تكبّر نخواهي نمود. 12 امّا در ميان تو قومي ذليل و مسكين باقي خواهم گذاشت و ايشان بر اسم خداوند توكّل خواهند نمود. 13 و بقيّه اسرائيل بي‌انصافي نخواهند نمود و دروغ نخواهند گفت و در دهان ايشان زبان فريبنده يافت نخواهد شد زيرا كه ايشان چرا كرده، به آرامي خواهند خوابيد و ترساننده‌اي نخواهد بود.
14 اي دختر صهيون ترنّم نما! اي اسرائيل آواز شادماني بده! اي دختر اورشليم به تمامي دل شادمان شو و وجد نما ! 15 خداوند عقوبت‌هاي تو را برداشته و دشمنانت را دور كرده است. يهوه پادشاه اسرائيل در ميان تو است پس بار ديگر بلارا نخواهي ديد. 16 در آن روز به اورشليم گفته خواهد شد كه مترس! اي صهيون دستهاي تو سُست نشود! 17 يهوه خدايت در ميان تو قدير است و نجات خواهد داد. او بر تو شادي بسيار خواهد نمود و در محبّت خود آرامي خواهد يافت و با سرودها بر تو شادي خواهد نمود. 18 آناني را كه به جهت عيدها محزون مي‌باشند و از آن تو هستند، جمع خواهم نمود كه عار بر ايشان بار سنگين مي‌بود. 19 اينك در آن زمان برهمه آناني كه بر تو ظلم مي‌كردند، مكافات خواهم رسانيد و لنگان را خواهم رهانيد و رانده شدگان را جمع خواهم كرد و آناني را كه عار ايشان در تمامي زمين مي‌بود محّل تسبيح و اسم خواهم گردانيد. 20 در آن زمان شما را در خواهم آورد و در آن زمان شما را جمع خواهم كرد زيرا خداوند مي‌گويد: حيني كه اسيران شما را بنظر شما باز آورم، آنگاه شما را در ميان تمامي قومهاي زمين محلّ اسم و تسبيح خواهم گردانيد.
ترجمه تفسیری
آينده اورشليم
واي بر اورشليم نجس و گناهكار، شهر ظلم و جنايت ! 2 شهري كه به صداي خداوند گوش نمي دهد و اصلاح پذير نيست ؛ به خداوند توكل نمي كند و به او نزديك نمي شود.
3 رهبران اورشليم مثل شيرهاي غران ، و قضات آن مانند گرگهاي گرسنه شب هستند كه از صيد خود چيزي را تا صبح باقي نمي گذارند.
4 انبياي آن دروغگو و سودجو مي باشند.كاهنانش احكام خدا را به نفع خود تحريف نموده ، خانه خدا را نجس مي سازند.5 خدا در ميان مـردم شهـر حضـور دارد. او عادل و با انصاف است و هـر بامـداد احكام خـود را نمايـان مي ســازد و كوتـاهي نمي كنــد، با وجود ايــن ، بدكاران شهر با بي شـرمي به شرارت خود ادامه مي دهند.
6 خداوند مي فرمايد: «قومهاي بسياري را نابود كرده ام و استحكامات آنها را از بين برده ام . شهرهاي آنها را با كوچه هايشان چنان ويران كرده ام كه حتي يك نفر هم در آنها باقي نمانده است . 7 گفتم حتماً مردم اورشليم به من گوش خواهند داد و به هشدارهايم توجه خواهند نمود و بدين ترتيب جلو خرابي شهر و مجازاتي را كه مقرر كرده ام خواهند گرفت . ولي آنها چنين نكردند بلكه به كارهاي فاسد خود ادامه دادند.»
8 خداوند مي فرمايد: «صبر كنيد، بزودي وقتش مي رسد كه بضد قومهاي شرور به پا خيزم . زيرا تصميم گرفته ام ملل جهان را جمع كنم و خشم و غضب خود را بر آنها فرو ريزم . تمام جهان از آتش غيرت من گداخته خواهد شد.
9 «آنگاه به قومهـاي جهان ، زبان پاك خواهـم داد تا همه آنها فقط نام مرا بخوانند و تنها مرا عبادت كنند. 10 قوم پراكنده من از ماوراي رودهاي حبشه با هداياي خود آمده ، مرا پرستش خواهند كرد. 11 اي قوم من ، در آن زمان ديگر از ياغيگريهاي گذشته خود شرمنده نخواهيد شد، زيرا من اشخاص متكبر رااز ميان شما برمي دارم . در كوه مقدس من تكبر وجود نخواهد داشت . 12 كساني كه باقي بمانند، متواضع و فروتن خواهند بود و به نام من توكل خواهند نمود. 13 آنها ديگر ظالم ، دروغگو و حقه باز نخواهند بود. در آرامش و امنيت بسر خواهند برد و هيچكس آنها را نخواهد ترسانيد.»
14 اي اورشليم با شادي سرود بخوان ! اي اسرائيل بانگ شادي برآور! 15 زيرا خداوند مجازات تو را از تو دور كرده و دشمنانت را به عقب رانده است . خود خداوند، پادشاه اسرائيل ، در ميان توست ، پس ديگر بلا تو را نخواهد ترسانيد!
16 در آن روز به اورشليم خواهند گفت : «نترس ! قوي باش ! 17 زيرا خداوند، خداي تو كه در ميان توست نجات دهنده اي توانا مي باشد. او از تو راضي خواهد بود، و تو را دوست خواهد داشت و وجود تو مايه شادي و سرور او خواهد بود.»
18 خداوند مي فرمايد: « به غمهايي كه از حسرت عيدهاي خود داريد پايان خواهم بخشيد و بار اين ننگ را از دوشتان برخواهم داشت . 19 تمام كساني را كه به شما ظلم كرده اند مجازات خواهم نمود. اشخاص ضعيف و درمانده قوم خود را خلاصي خواهم بخشيد و رانده شدگان را كه مسخره و رسوا شده اند، جمع كرده ، سرافراز خواهم نمود. 20 بلي ، در آن زمان وقتي شما را جمع نموده ، اموالتان را پيش چشمانتان به شما بازگردانم ، آنگاه در ميان تمام مردم جهان سرافراز خواهيد شد.» اين را خداوند فرموده است .
راهنما
باب 2 : 4 - 3 : 8 . روز غضب خداوند بر امّت‌ها
غزه، اشقلون، اَشدود و عَقرون (آية 4)، از شهرهاي فلسطينيان محسوب مي‌شدند. «كريتيان» نام ديگري است براي فلسطينيان (آية 5). حبشه (آية 12) در جنوب مصر قرار داشت كه حكمرانان آن در آن زمان بر كل مصر تسلط داشتند. آشور (آية 15) با پايتخت جاه طلب و متكبر خود، نينوا، ماية وحشت جهانيان بود. در طي 20 سال، تمامي اين ممالك توسط بابليان ويران گرديدند.
باب 3 : 9 - 20 . برقراري «زبان پاك»
آرامش پس از طوفان. صفنياي نبي سه بار از بقية اسرائيل كه نجات خواهند يافت صحبت مي‌كند (2 : 3 و 7؛ 3 : 12 - 13) و دو بار از بازگشت آنها از اسارت (2 : 7؛ 3 : 20). او از مقدمة استقرار «زبان پاك» در جهان سخن مي‌گويد (آية 9)، كه اشاره‌اي است بر سيستم تفكر صحيح دربارة خدا. زبان وسيله‌اي است براي بيان حقيقت. اين مطلب بيانگر پيشگويي مربوط به مكاشفة كامل خدا به انسان است (بطور آشكار به معني انجيل عيسي مسيح) كه در نتيجة آن از تمام ملل و امت‌ها بسوي خداوند رجوع كرده و نجات خواهند يافت و تمامي زمين با قوم خدا همصدا شده، با شادي، سرود نجات را خواهند سرائيد و خدا را عبادت خواهند كرد.
