آیا نه اینکه بدون دیدن بهاری دیگر گذشت سال برای آنها بکمال نرسیده و معنی و مفهومی نمی دهد؟ نوروز یا روز نو برای ما بمعنی فصلی تازه آغازی جدید یعنی بپایان رسیدن روزهای سرد و سیاه زمستانی است. برای ما که در سوئد زندگی میکنیم کشوری که به قطب نزدیکتر است و تاریکی روزهای زمستانیش را ملموستر و واقعیتر تجربه میکنیم و سنبل آن همانا حاج فیروز سیه چهره میباشد که باید قبل از آمدن عمو نوروز رخت ببندد و برود. و دیگر اینکه در این آغاز نو از دیگر اتفاقات خانه تکانی وپاکیزگی است. دید و بازدید و لباس نو و عیدی گرفتن و تمایل به رفتن به طبیعت تازه که از دل زمین بیرون زده و لباسی زیبا با رنگهای زیبا به تن زمین پوشانده میباشد.
همه اینها برای من نشاندهنده اشتیاق و نیاز انسان به داشتن طبیعتی تازه و آزاد شدن از عادات و افکار کهنه و حتی رابطه ای کهنه با خالق خود داشتن است. رابطه ای که برمبنای انجام اعمال خسته کننده مذهبی که همچون باری سنگین آنها را انسان بردوش می کشد و حال در انتظار تحولی تازه است.
کلام خداوند میگوید چنانکه طبیعت و زمین در خود برای آغازی جدید آه و ناله میکند همچنان میگوید هرکس مسیح در اوست قادر خواهد بود چیزهای کهنه و دل آزار را در پشت سر گذاشته و در همه امور تازگی جدیدی ببیند (دوم قرنتیان 5/17). انسان در درون خود مشتاق این تحول است پس چنانکه این اتفاق در طبیعت رخ میدهد خداوند نیز وعده آن را به ما داده که دل و روحی تازه در درون ما خواهد آفرید (کتاب حزقیال 36/26و27) و این اتفاق با ایمان به مسیح زنده که آن سیاهی و تاریکی گناهان ما را به خود در صلیب گرفت و آن جابجائی که در هنگام پریدن از آتش و گفتن زردی من از تو و سرخی تو از من عملا در صلیب اتفاق افتاد و او بجای ما مرگ را چشید تا ما وارد زندگی و حیات ابدی شویم. این خلقت نو و تولد تازه نه با تلاش خود بلکه به قدرت روح القدس در ما ممکن میشود. رساله تیطس آیه 5
بیاد دارم در بهار سال 1354 این اشتیاق من به چنین تحولی در مسیح جامه عمل پوشید و من نیز از همان بهار شروع به شمردن سالهای واقعی زندگی خود کردم.
آرزو دارم به همراه برپائی جشن نوروز امسال شادی و شور زندگی در تو با پذیرفتن و دعوت از مسیح زنده در قلبت دو چندان شود و بدین صورت با هردو طبیعت برونی و درونی زندگی جدیدی را آغاز کنی.