شما هم اگر در وسط کار روزمرۀ خود، نسبت به یک وقفۀ الهی باز باشید، بزرگترین تجارب روحانی خود را تجربه خواهید کرد.
در لوقا 10، مریم طبیعت الهی عیسی را خدمت می کرد و مرتا احتیاجات انسانی او را. ولی سرگرم بودن مرتی در کار آشپزی، ایجاد زمانی برای وقفۀ الهی را برای او عملاً غیرممکن کرده بود. درحالیکه مریم در آنوقت آنقدر افکار آسمانی داشت که حتی احتمالاً فراموش کرده بود که اجاق آشپزی را هم روشن کند. برای هر دوی آنها رعایت کردن تعادل زمان می برد. امّا اگر قرار باشد که عیسی انتخاب کند، او بین شستن پا یا سر آشپزی، شستن پا را ترجیح می دهد. بخاطر همین است که یکی از انتخابهای اولیۀ ما بایستی، ستایش و پرستش باشد ( که در واقع تعبیری از قدردانی است) که ما را نتیجتاً به خدا نزدیکتر می کند.
آیا شما از آن دسته آدمهایی هستید که وقتی سخت مشغول انجام فهرست کارهایی هستند که قرار است انجام دهند، نیاز به آتش از آسمان است که توجۀ شما را جلب کرد؟ یک شبان معروفی می گوید: " شما ممکن است در وسط لحظات معمولی زندگیتان باشید که متوجۀ این نشوید که ایندفعه اینکار مملوء از حضور خداست. وقتی در وسط روز شلوغ خود متوجۀ یک چیز نامعمول شوید، ممکن است که اولین واکنش شما این باشد که «من خیلی خسته ام که الآن اینرا بررسی کنم، من نظم زندگی ام را بخاطر این به هم نمی زنم...». درحالیکه تنها در آن موقعیت بی نظیر، فرصت روبرو شدن با خدا را داشتید. اگر در وسط زندگی و کار معمولی خود، متوجۀ چیز نامعمولی شدید، شاید خدا آن لحظه را برای تبدیل زندگی شما و اطرافیانتان کنار گذاشته است.
مترجم: آرش
