طیف عملکرد زبان (از موت تا حیات)

« ای پدر ما که در آسمانی، 
نام تو مقدس باد. 
ملکوت تو بیاید.
اراده تو چنان که در آسمان است بر زمین نیز کرده شود .
و قرضهای ما را ببخش چنانکه ما نیز قرضداران خود را می بخشیم.
و ما را در آزمایش میاور ، بلکه از شریر ما را رهایی ده. 
زیرا ملکوت و قوت و جلال تا ابدالاباد از آن تو است. آمین.» متی 6: 9- 13

ما دعا میکنیم چون خدا زنده است ، یک شخصیت زنده که فکر دارد و اراده و احساس و قدرت شنیدن و سخن گفتن دارد.چنین امکانی را به ما نیزداد تا رابطه ای دو طرفه برقرار شود. 
خدا در بدن ما دهان را همچون دریچه ای یا ترمینالی قرار داده است که محل داد و ستد تمام وجود ما (روح ، جسم ، جان) با دنیای خارج از بدنمان است که قابلیتهای زیادی درآن قرار داده شده است. مثل مغازه ای که به شما داده شود که به اختیار خودتان هر کسب و کاری را در آن انجام بدهید. نتیجه انتخاب و سود و زیان آن هم متوجه شما خواهد بود و به عبارتی «هرآنچه را که بکارید همان را درو خواهید کرد.» زبان برای هر انسان همچون یک مغازه است. با آن می تواند کاری کند که رونق جدیدی به زندگی اش بدهد و یا ورشکست کند و همانی را هم که داشت نابود کند. امثال 7: 18 « دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.»

بعضی سعی میکنند که از این مغازه خوب استفاده کنند ولی به دلیل نداشتن سرمایه به شکست می خورند. سرمایه چیست؟ روح خدا. این سرمایه به ما کمک می کند که از این مغازه بهره درست را ببریم. روح القدس (فاراقلیط) یعنی مددکننده . روح خداست که به زبان ما قوت پرستش و اعلان راستی و اعلان راه نجات و محبت را قرار می دهد.

کلام خدا تشویق میکند وهمچنین هشدار می دهد امثال 21: 18 « موت و حیات قدرت زبان است.» 
از مرگ تا حیات طیف عملکرد زبان است.
پایین ترین نقطه در این طیف حرفی است که بوی مرگ می دهد و حرفی که روح حیات در آن نیست بلکه روح خصومت ، گناه، دشمنی و تلخی و مرگ. مخاطب این نوع صحبت انسان است.
بالاتر می آییم زمانی است که زبان به جهت بنا در محبت به کار می رود. 
افسسیان 4: 29 «هیچ سخن بد از دهان شما بیرون نیاید ، بلکه آنچه بحسب حاجت و برای بنا نیکو باشد تا شنوندگان را فیض رساند.»

کولسیان 3: 16 «کلام مسیح در شما به دولتمندی و به کمال حکمت ساکن بشود، و یکدیگر را تعلیم و نصیحت کنید به مزامیر و تسبیحات و سرودهای روحانی و با فیض در دلهای خود خدا را بسرائید.»
کلام مسیح فقط در حضور خود مسیح به دولتمندی و کمال حکمت در ما ساکن میشود. در حضور مسیح کلامش مکاشفه میشود و پرستش عکس العمل ما است در قبال مکاشفه ای که از خداوند دریافت کرده ایم و این بالاترین عملکرد زبان است که ثمر آن حیات است. یک زوج عاشق برای ارتقاء کیفیت رابطه شان با هم صحبت میکنند و ما نیاز داریم که با خداوندمان صحبت کنیم.

بالاترین ارزش گفتاری ما در هنگام پرستش است. و دانه های پرستش حیات را به بار می آورد. پرستش و دعا فرصت همنشینی با خداست. خدا ما را امروز به این سمت راهنمایی میکند تا بدانیم چگونه محبتمان را نسبت به او بیشتر کنیم.

(لازم به ذکر است که خدا نیاز ندارد یاد بگیرد چگونه محبتش را نسبت به ما زیاد کند چون خدا محبت است و محبت خدا نسبی نیست بلکه مطلق و کامل. خدا منشاء محبت است و درست نخواهد بود اگر در صدد یاد دادن محبت به خدا باشیم. فلیپ یانسی در کتاب پرفروش اعجاب فیض می گوید :" فیض یعنی ما هیچ کاری نمی توانیم انجام بدهیم که خدا ما را بیشتر دوست داشته باشد." . خداوند در انجیل متی 5: 45 می گوید : « آفتاب خود را بربدان و نیکان طالع می سازد و باران بر عادلان و ظالمان می باراند.». خدا همه را محبت میکند.)

اگر هر روز همچون داود دعایمان این باشد که مزمور 19: 14« سخنان زبانم وتفکر دلم منظور نظر تو باشد، ای خداوند که صخره من و نجات من هستی» ، ما نیز سراینده مزامیر روحانی برای خداوند و به عمل آورندگان مزامیر خواهیم بود. آمین.

خداوند شما را برکت بدهد.