|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب حزقیال)
بركت بر كوههاي اسرائيل
«و تو اي پسر انسان به كوههاي اسرائيل نبوّت كرده، بگو: اي كوههاي اسرائيل كلام خداوند را بشنويد! 2 خداوند يهوه چنين مي‌گويد: چونكه دشمنان دربارة شما گفته‌اند هَهْ اين بلنديهاي ديرينه ميراث ما شده است، 3 لهذا نبوّت كرده، بگو كه خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: از آن جهت كه ايشان شما را از هر طرف خراب كرده و بلعيده‌اند تا ميراث بقيه امّت‌ها بشويد و بر لبهاي حرف‌گيران برآمده، مورد مذمّت طوايف گرديده‌ايد، 4 لهذا اي كوههاي اسرائيل كلام خداوند يهوه را بشنويد! خداوند يهوه به كوهها و تلّها و واديها و درهّها و خرابه‌هاي ويران و شهرهاي متروكي كه تاراج شده و مورد سخريه بقيه امّت‌هاي مجاور گرديده است، چنين مي‌گويد: 5 بنابراين خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: هر آينه به آتش غيرت خود به ضدّ بقيه امّت‌ها و به ضدّ تمامي اَدُوم تكلّم نموده‌ام كه ايشان زمين مرا به شادي تمامِ دل و كينه قلب، ملك خود ساخته‌اند تا آن را به تاراج واگذارند. 6 پس دربارة زمين اسرائيل نبوّت نما وبه كوهها و تلّها و واديها و درهّها بگو كه خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: چونكه شما متحمّل سرزنش امّت‌ها شده‌ايد، لهذا من در غيرت و خشم خود تكلّم نمودم.»
7 و خداوند يهوه چنين مي‌گويد: «من دست خود را برافراشته‌ام كه امّت‌هايي كه به اطراف شمايند البتّه سرزنش خود را متحمّل خواهند شد. 8 و شما اي كوههاي اسرائيل شاخه‌هاي خود را خواهيد رويانيد و ميوه خود را براي قوم من اسرائيل خواهيد آورد زيرا كه ايشان به زودي خواهند آمد. 9 زيرا اينك من بطرف شما هستم وبر شما نظر خواهم داشت و شيار شده، كاشته خواهيد شد. 10 و بر شما مردمان را خواهم افزود يعني تمامي خاندان اسرائيل را جميعاً و شهرها مسكون و خرابه‌ها معمور خواهد شد. 11 و بر شما انسان و بهايم بسيار خواهم آورد كه ايشان افزوده شده، بارور خواهند شد. و شما را مثل ايّام قديم معمور خواهم ساخت. بلكه بر شما بيشتر از اوّلِ شما احسان خواهم نمود و خواهيد دانست كه من يهوه هستم. 12 و مردمان يعني قوم خود اسرائيل را بر شما خرامان خواهم ساخت تا تو را به تصرّف آورند. و ميراث ايشان بشوي و ايشان را ديگر بي‌اولاد نسازي.»
13 و خداوند يهوه چنين مي‌گويد: «چونكه ايشان دربارة تو مي‌گويند كه مردمان را مي‌بلعي و امّت‌هاي خويش را بي‌اولاد مي‌گرداني، 14 پس خداوند يهوه مي‌گويد: مردمان را ديگر نخواهي بلعيد و امّت‌هاي خويش را ديگر بي‌اولاد نخواهي ساخت. 15 و سرزنش امّت‌ها را ديگر در تو مسموع نخواهم گردانيد. و ديگر متحمّل مذمّت طوايف نخواهي شد و امّت‌هاي خويش را ديگر نخواهي لغزانيد. خداوند يهوه اين را مي‌گويد.»
16 و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 17 «اي پسر انسان، هنگامي كه خاندان اسرائيل در زمين خود ساكن مي‌بودند آن را به راهها و به اعمال خود نجس نمودند. و طريق ايشان به نظر من مثل نجاست زن حايض مي‌بود. 18 لهذا به سبب خوني كه بر زمين ريختند و آن را به بتهاي خود نجس ساختند، من خشم خود را بر ايشان ريختم. 19 و ايشان را در ميان امّت‌ها پراكنده ساختم و در كشورها متفرّق گشتند. و موافق راهها و اعمال ايشان، بر ايشان داوري نمودم.
20 و چون به امّت‌هايي كه بطرف آنها رفتند رسيدند، آنگاه اسم قدّوس مرا بي‌حرمت ساختند. زيرا درباره ايشان گفتند كه اينان قوم يهوه مي‌باشند و از زمين او بيرون آمده‌اند. 21 ليكن من بر اسم قدّوس خود كه خاندان اسرائيل آن را در ميان امّت‌هايي كه بسوي آنها رفته بودند بي‌حرمت ساختند شفقت نمودم.
22 «بنابراين به خاندان اسرائيل بگو: خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: اي خاندان اسرائيل من اين را نه به خاطر شما بلكه بخاطر اسم قدّوس خود كه آن را در ميان امّت‌هايي كه به آنها رفته، بي‌حرمت نموده‌ايد بعمل مي‌آورم. 23 و اسم عظيم خود را كه در ميان امّت‌ها بي‌حرمت شده است و شما آن را در ميان آنها بي‌عصمت ساخته‌ايد، تقديس خواهم نمود. و خداوند يهوه مي‌گويد: حيني كه بنظر ايشان در شما تقديس كرده شوم، آنگاه امّت‌ها خواهند دانست كه من يهوه هستم. 24 و شما را از ميان امّت‌ها مي‌گيرم و از جميع كشورها جمع مي‌كنم و شما را در زمين خود در خواهم آورد. 25 و آب پاك بر شما خواهم پاشيد و طاهر خواهيد شد. و شما را از همه نجاسات واز همه بتهاي شما طاهر خواهم ساخت. 26 و دل تازه به شما خواهم داد و روح تازه در اندرون شما خواهم نهاد. و دل سنگي را از جسد شما دور كرده، دل گوشتين به شما خواهم داد. 27 و روح خـود را در اندرون شما خواهم نهاد و شمـا را به فرايض خود سالك خواهم گردانيد تا احكام مـرا نگاه داشته، آنها را بجا آوريد. 28 و در زميني كه به پدران شما دادم ساكن شده، قوم من خواهيد بود و من خداي شماخواهم بود. 29 و شما را از همه نجاسات شما نجات خواهم داد. و غلّه را خوانده، آن را فراوان خواهم ساخت و ديگر قحط بر شما نخواهم فرستاد. 30 و ميوه درختان و حاصل زمين را فراوان خواهم ساخت تا ديگر در ميان امّت‌ها متحمّل رسوايي قحط نشويد. 31 و چون راههاي قبيح و اعمال ناپسند خود را به ياد آوريد، آنگاه به سبب گناهان و رجاسات خود خويشتن را در نظر خود مكروه خواهيد داشت.» 32 و خداوند يهوه مي‌گويد: «بدانيد كه من اين را به خاطر شما نكرده‌ام. پس اي خاندان اسرائيل به سبب راههاي خود خجل و رسوا شويد.» 33 خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: «در روزي كه شما را از تمامي گناهانتان طاهر سازم، شهرها را مسكون خواهم ساخت و خرابه‌ها معمور خواهد شد. 34 و زمين ويران كه به نظر جميع رهگذريان خراب مي‌بود، شيار خواهد شد. 35 و خواهند گفت اين زميني كه ويران بود، مثل باغ عَدَن گرديده است و شهرهايي كه خراب و ويران و منهدم بود، حصاردار و مسكون شده است. 36 و امّت‌هايي كه به اطراف شما باقي مانده باشند، خواهند دانست كه من يهوه مخروبات را بنا كرده و ويرانه‌ها را غرس نموده‌ام. من كه يهوه هستم تكلّم نموده و بعمل آورده‌ام.»
37 خداوند يهوه چنين مي‌گويد: «براي اين بار ديگر خاندان اسرائيل از من مسألت خواهند نمود تا آن را براي ايشان بعمل آورم. من ايشان را با مردمان مثل گله كثير خواهم گردانيد. 38 مثل گله‌هاي قرباني يعني گله اورشليم در موسمهايش همچنان شهرهاي مخروب از گله‌هاي مردمان پرخواهد شد و ايشان خواهند دانست كه من يهوه هستم.»
ترجمه تفسیری
بركت خدا بر اسرائيل
«اي انسان خاكي، براي اسرائيل پيشگويي كن و بگو كه به اين پيغامي كه از جانب خداوند است گوش دهند:
2 «دشمنانت به تو اهانت كرده، بلنديهاي قديمي شما را از آن خودشان مي‌دانند. 3 از هر طرف شما را تارومار كرده، به سرزمينهاي مختلف برده‌اند و شما مورد ملامت و تمسخر آنان قرار گرفته‌ايد. 4 پس اي اسرائيل، به كلام من كه خداوند هستم گوش فرا ده! به كوهها و تپه‌ها، واديها و دره‌ها، مزارع و شهرهايي كه مدتهاست بوسيله قومهاي خدانشناس همسايه شما ويران شده و مورد تمسخر قرار گرفته‌اند، مي‌گويم: 5 خشم من بضد اين قومها، بخصوص ادوم، شعله‌ور شده است، چون زمين مرا با شادي و با اهانت به قوم من، تصرف نمودند.
6 «پس، اي حزقيال، پيشگويي كن و به كوهها و تپه‌ها، به واديها و دره‌هاي اسرائيل بگو كه خداوند مي‌فرمايد: من از اينكه قومهاي همجوارتان شما را تحقير كرده‌اند سخت خشمگين هستم. 7 من خودم به شما قول مي‌دهم كه اين قومها مورد تحقير قرار خواهند گرفت. 8 ولي در سرزمين اسرائيل درختان دوباره سبز خواهند شد و براي شما كه قوم من هستيد ميوه خواهند آورد و شما به سرزمين خويش باز خواهيد گشت. 9 من همراه شما هستم و وقتي زمين را شيار كرده، در آن بذر بپاشيد، شما را بركت خواهم داد. 10 در سراسر اسرائيل، جمعيت شما را افزايش مي‌دهم و شهرهاي خراب شده را بنا نموده، آنها را پر از جمعيت مي‌كنم. 11 نه فقط مردم، بلكه گله‌هاي گاو و گوسفند شما را هم زياد مي‌سازم. شهرهاي شما مثل‌گذشته آباد خواهند شد و من شما را بيش از پيش بركت داده، كامياب خواهم ساخت. آنوقت خواهيد دانست كه من خداوند هستم. 12 اي اسرائيل كه قوم من هستيد، من شما را به سرزمين‌تان باز مي‌گردانم تا بار ديگر در آن ساكن شويد. آن سرزمين متعلق به شما خواهد بود و ديگر نخواهم گذاشت فرزندان شما از قحطي بميرند.»
13 خداوند مي‌فرمايد: «قومهاي ديگر به شما طعنه مي‌زنند و مي‌گويند: «اسرائيل سرزميني است كه ساكنان خود را مي‌بلعد!» 14 ولـي من كه خداوند هستم، مي‌گويم كه آنها ديگر اين سخنان را بر زبان نخواهند آورد، زيرا مرگ و مير در اسرائيل كاهش خواهد يافت. 15 آن قومها ديگر شما را سرزنش و مسخره نخواهند كرد، چون ديگر قومي گناهكار و عصيانگر نخواهيد بود. اين را من كه خداوند هستم مي‌گويم.»
16 پيغام ديگري از جانب خداوند بر من نازل شد:
17 «اي انسان خاكي، وقتي بني‌اسرائيل در سرزمين خودشان زندگي مي‌كردند، آن را با اعمال زشت خود نجس نمودند. رفتار ايشان در نظر من مثل يك پارچه كثيف و نجس بود. 18 مملكت را با آدمكشي و بت‌پرستي آلوده ساختند. به اين دليل بود كه من خشم خود را بر ايشان فرو ريختم. 19 آنان را به سرزمينهاي ديگر تبعيد كردم و به اين طريق ايشان را به سبب تمام اعمال و رفتار بدشان مجازات نمودم. 20 اما وقتي در ميان ممالك پراكنده شدند، باعث بي‌حرمتي نام قدوس من گشتند، زيرا قومهاي ديگر در باره ايشان گفتند: «اينها قوم خدا هستند كه از سرزمين خود رانده شده‌اند.» 21 من به فكر نام قدوس خود هستم كه شما آن را در بين قومهاي ديگر بي‌حرمت كرده‌ايد.
22 «پس، به قوم اسرائيل بگو من كه خداوند هستم مي‌گويم شما را دوباره به سرزمين‌تان باز مي‌گردانم، ولي اين كار را نه بخاطر شما بلكه بخاطر نام قدوس خود مي‌كنم كه شما در ميان قومها آن را بي‌حرمت نموده‌ايد. 23 عظمت نام خود را كه شما آن را در ميان قومهاي ديگر بي‌حرمت كرديد، در ميان شما آشكار خواهم ساخت، آنگاه مردم دنيا خواهنددانست كه من خداوند هستم. 24 من شما را از ميان قومهاي ديگر جمع كرده، به سرزمين‌تان باز مي‌گردانم. 25 آنگاه آب پاك بر شما خواهم ريخت تا از بت‌پرستي و تمام گناهان ديگر پاك شويد. 26 به شما قلبي تازه خواهم داد و روحي تازه در باطن شما خواهم نهاد. دل سنگي و نامطيع را از شما خواهم گرفت و قلبي نرم و مطيع به شما خواهم داد. 27 روح خود را در شما خواهم نهاد تا احكام و قوانين مرا اطاعت نماييد.
28 «شما در سرزمين اسرائيل كه به اجدادتان دادم ساكن خواهيد شد. شما قوم من مي‌شويد و من خداي شما. 29 شما را از همه گناهانتان پاك مي‌كنم و غله فراوان به شما داده، به قحطي پايان مي‌دهم. 30 ميوه درختان و محصول مزارعتان را زياد مي‌كنم تا ديگر بعلت قحطي مورد تمسخر قومهاي همجوار قرار نگيريد. 31 آنگاه گناهان گذشته خود را به ياد خواهيد آورد و براي كارهاي زشت و قبيحي كه كرده‌ايد از خود متنفر و بيزار خواهيد شد. 32 ولي بدانيد كه اين كار را بخاطر شما نمي‌كنم. پس اي قوم اسرائيل، از كارهايي كه كرده‌ايد، خجالت بكشيد!»
33 خداوند مي‌فرمايد: «وقتي گناهانتان را پاك سازم، دوباره شما را به وطنتان اسرائيل مي‌آورم و ويرانه‌ها را آباد مي‌كنم. 34 زمين‌ها دوباره شيار خواهند شد و ديگر در نظر رهگذران باير نخواهند بود؛ 35 و آنها خواهند گفت: «اين زميني كه ويران شده بود، اكنون همچـون باغ عدن شده است! شهرهاي خراب دوباره بنا گرديده و دورشان حصار كشيده شده و پر از جمعيت گشته‌اند.» 36 آنگاه تمام قومهاي همجواري كه هنوز باقي مانده‌اند، خواهند دانست من كه خداوند هستم شهرهاي خراب را آباد كرده و در زمينهاي متروك محصول فراوان به بار آورده‌ام. من كه خداوند هستم اين را گفته‌ام و بدان عمل مي‌كنم.»
37 خداوند مي‌فرمايد: «من بار ديگر دعاهاي قوم اسرائيل را اجابت خواهم كرد و ايشان را مثل گله گوسفند زياد خواهم نمود. 38 شهرهاي متروكشان از جمعيت مملو خواهد گشت درست مانند روزهاي‌عيد كه اورشليم از گوسفندان قرباني، پر مي‌شد. آنگاه خواهند دانست كه من خداوند هستم.»
راهنما
باب 36 . سرزمين اسرائيل بار ديگر مسكون خواهد شد
آنچه در حال حاضر خراب و ويران و منهدم مي‌باشد، روزي همچون باغ عدن معمور خواهد شد (آية 35) و ساكنان آن را مردمان توبه‌كار اسرائيل و يهودا تشكيل خواهند داد (آيات 10 و 31). خداوند اين را بخاطر جلال نام خود بعمل خواهد آورد (آيات 22 و 23).
