چیزی را برای ما آشکار کنند: وقتی خدا اجازه می دهد که فشار و یا امتحانی در زندگی شما اتفاق بیفتد، برای آنست که می خواهد چیزی که با آن کار دارد، آشکار شود. سختی ها، نواحی ضعیف و آسیب پذیر ما را آشکار می کنند. خدا می خواهد ما را در این نواحی تقویّت کند؛ و ما را طوری مجهز کند که نه تنها در طوفانها، خود مستحکم بیاستیم، بلکه پناهگاهی برای دیگران هم باشیم.
چیزی را باز بدست بیاوریم: خدا اجاز می دهد که ما در معرض آزمایش قرار بگیریم تا چیزی را که سالها و یا ماههای پیش از دست داده ایم را دوباره بدست آوریم. شاید آنچیز لذت خواندن کلام خدا، رازگاهان و یا لذت بودن با کسانی است که دارای ایمانی گرانبها هستند. آزمایش گاهی ما را به «محبّت اولیه» و قدم زدن با خداوندی که از او دور شده ایم، باز می گرداند.
به چیزی پی ببریم: بااینکه بهرحال امتحان و آزمایش است و شما ممکن است از آن خوشتان نیاید و یا از آن لذت نبرید، امّا شما پی می برید که او خدای شماست و شما فرزند او هستید و او شما را دوست دارد. او به شما و مشکلاتتان اهمیت می دهد.
می شنوم که مردم از داشتن این آزمایش و آن آزمایش و این امتحان و آن امتحان در زندگیشان صحبت می کنند. مردم می گویند:" برای من دعا کن، در زناشوئیم، شغلم، وضعیت مالیم و یا روابط خانوادگی ام در امتحان هستم." ولی درحقیقت اینها اصلاً چیزهایی نیستند که مورد امتحان قرار گرفته باشند. درحقیقت این ایمان ماست که مورد آزمایش قرار گرفته که آیا ما به او در شرایط سخت زندگیمان اعتماد کافی می کنیم تا او وارد عمل شود.
این تمام اصل ماجراست: وقتی تنش زیاد می شود، سایه ها حمله می کنند و وقتی ناامیدی قلبم را پاره می کند، آیا می خواهم به خدا اعتماد کنم؟ آیا منتظر او می مانم؟ آیا او را پرستش می کنم؟ و آیا نگرانی هایم را به او می دهم؟ و یا در یأس و شک از او دور می شوم؟
ترجمه: آرش
